- Μένιππος
- Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Κυνικός φιλόσοφος (3ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από τα Γάδαρα της Παλαιστίνης (το σημερινό Ουμ Κάις της Ιορδανίας) και ήταν γνωστός ως ο ιδρυτής ενός νέου φιλολογικού είδους, της μενίππειας σάτιρας. Το έργο του βρήκε πολλούς Έλληνες και Λατίνους μιμητές, συμβάλλοντας στην εξέλιξη της λατινικής σάτιρας. Λέγεται πως αρχικά υπήρξε δούλος στον Πόντο και αργότερα απέκτησε περιουσία ζητιανεύοντας ή κάνοντας τον τοκογλύφο, με αποτέλεσμα να γίνει πολίτης της Θήβας. Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, έπεσε θύμα κλοπής στη Θήβα και στην απελπισία του κρεμάστηκε. Τα κείμενα του Μ. έχουν χαθεί, αν και αναφέρεται ότι αποτελούσαν μια εκλαϊκευμένη απόδοση φιλοσοφικών εννοιών με έναν σατιρικό μανδύα· το πιο γνωστό ρωμαϊκό έργο που φανερώνει επιρροές από τον Μ. είναι το Σατυρικόν του Πετρώνιου. 2. Γεωγράφος από την Πέργαμο (1ος αι. μ.Χ.). Φαίνεται ότι ήταν λίγο νεότερος από τον Στράβωνα, γιατί δεν αναφέρεται από αυτόν. Ο Μ. είχε γράψει ένα σπουδαίο γεωγραφικό έργο σε τρία βιβλία με τον τίτλο Περίπλους της εντός θαλάσσης, που όμως δεν σώθηκε. Η σπουδαιότητα αυτής της πραγματείας συμπεραίνεται και από το ότι μνημονεύεται από μεταγενέστερους Έλληνες γεωγράφους, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και ο Μαρκιανός ο Ηρακλεώτης. Σε αυτήν καταγράφονταν λεπτομερειακά τα παράλια του Εύξεινου Πόντου, του Βόσπορου, του Ελλήσποντου και της Μεσογείου με τα μεγαλύτερα νησιά της. Ενώ σε γενικές γραμμές η πραγματεία του έκανε λόγο γενικά για τη γεωγραφία των τριών ηπείρων που βρέχονταν από τη Μεσόγειο, δηλαδή της Ευρώπης, της Ασίας και της Λιβύης (όπως ονομαζόταν τότε η Αφρική). Μεταγενέστεροί του επιστήμονες βασίστηκαν στους υπολογισμούς του.
Dictionary of Greek. 2013.